denizde vardı oltam bir balık tuttum zannettim baktım hepsi rüyaymış mekanım yanmış bir orman ve tek seçimse çaresizlik buna inanma göz gördüğünden korkmaz eski bensem bir çiçek olsam da solmam anlatsın bilen kimse hep çeken bilir demişler çekense susmuş hep konuşmuş çekmeyen kim varsa anlatsın derdi çeken hüzün kaplı gözlerinde kırışmakta dertler bir de ellerinde kürek kazma ve der ki şeytan yazma ben olsam neyle anlatırım neyle anlarım ben anlatmazsam hangi sazla mürekkebim dilim ve kağıdım aynam gönlü saydam olan anlar ancak işte sayfam her gün intihar eşikte ve umutlar beşikte bu dünya kapkaranlık ışık başka yerde herkes peşinde herkes sandığı kadar iyi olsaydı keşke en azından ay beklerdim üstümde yalnız gecede. yeah.