aslına bakarsan insan her şeyi unutur. kavgaları, savaşları, gece yarısının karanlığını. ama ismini bilemediğimiz bir tür muska. işte hep aklımızda kalacak.

balık nasıl olur da kayar gider sımsıkı tuttuğun bir avuçtan. ve nasıl olur da bir balık avcundan kayarken zaten tepetaklak olan dünya bir daha dönmez? pamuk ipliğine bağlı nefesin nerde nasıl kesilir? kalkan yapsak ya insanlardan etrafımıza, arkasına saklansak. hiç mi özlemezsin dışarısını?

bu pislik, kusmuk dolu şehirden de geçilir. hiçbir zaman var olmayan bir rüyayı hep görmek istiyorsun.