yani kim ister ki durup dururken aklının ipini salmak hem yalnız hem deli kalmak kim ister saçlarını kesmek boş otobüslere binmek kimsenin gitmediği yerlere gitmek kim gönülden yapar ki kağıttan savaş uçaklarını ona mektup yazmak varken elleri neye yarıyor bana bitmeyen bir tek cümle söyle söyle edebiyata inanayım bir gün güzel üç gün kötü neden kötü iyiye kaç zamandır uzak iyi söyledin bu nasıl bir büyü kara büyü korkunç korku korkuyorum unutulan insanları gömerler gömmeliler biri bunları onlara anlatmalı onların toprakları teklifsizce kazmaları birbiri ardına indirilen kazmaları unutulanları gömelim çünkü nasıl affedilecekler birinin bizden ayrı bir yola düşmesi nasıl affedilecek biz hala yoldaki cam kırıklarına basmamaya çalışırken neden suç işledin gözümü bir kapattım sonra açtım aynı manzara bana gülümsemiyor nasıl unutursun yani isyan yani yoksulluk yani bir umudum sendin anlıyor musun eğer öğrendiysen nasıl geçer acı bana da öğretmeni hem bekler hem istemezdim ama böyle değil böyle gönülsüzce değil çünkü nafile uğraşıyorsun asla nefret etmem ki hepsini yaksan bir edip yangını eder mi beni bir tek sen anladın sen de anlamamazlıktan geldin gel gülelim buna da gülelim neyi bi türlü başaramadıysam ona elinden tutup bir çocuğu götürmek parka elinden tutup çocuğu parka götürmek bir çocuk elinden tutup......